Her sabah, günün ilk ışıklarıyla birlikte, 70 yaşındaki emekli kadın, alış veriş listesi olmadan, et dükkanının yolunu tutuyordu. Her gün tam 40 kilogram et almak, onun amacıyla sıradan bir bağımlılık durumuna gelmişti. Dükkanın kapısından içeri girdiğinde, kasap ona gülümseyerek selam veriyor, o da samimi bir şekilde karşılık veriyordu. Fakat bir gün, kasap merakına mağlu düştü ve onu takip etmeye karar verdi. Kadının et alıp gittiği yer, kasaba enteresan bir öykü sunuyordu; zira orası, ufak bir köyün varoşlarında, her bireyin unuttuğu bir terkedilmiş evdi. İçinde ne olma ihtimalini düşünürken, kasabın aklında çoğu soru beliriyordu; bu bayanın aslında ne nedenle bu kadar et alıyordu.