Ben köyün en güzel kızıydım, herkes benim peşimdeydi, ama benim gönlümdeki şahıs başkasıyla evlendi, aklım hep onda kalmıştı. 22 yaşında sevdiğimi zannettigim adamla evlendim 2 çocuğumuz oldu, kaynanamlar beni hiç sevmedi sahip çıkmadılar bu yüzden eşimle çok tartişmamız oluyordu. Sürekli oğlunu bana karşı dolduruyordu, eşimde bana değil annesine inanıyordu, aramızda soğukluk başlamıştı birbirimizden iyice uzaklaşmıştık. O dönemde eşim geceleri ayrı yatmaya başladı, bana dokunmuyordu bile, benimde bir bayan olarak isteklerim ve ihtiyacım olan şeyler vardı ama eşim beni unursamıyor istemiyordu. Bir gün evlenmeden evvelce ki aklımda olan o adamın numarasını buldum, biliyorum yanlıştı ama boşluktaydım, cesaretimi toplayıp mesaj attım, çok şaşırdı, ama çok kibar nazik cevaplar yazıyordu, hayatım renklenmeye başladı. Günlerce konuşmaya devam ettik ve birgun benimle yüzyüze görüşmek istediğini ifade etti, kimsenin olmadığı bir vakit bizim bağdaki kulubeye gittik