Ben köyün en güzel kızıydım

İleri

Foto Galeri Haberin Devamı

: Ben köyün en güzel kızıydım, herkes benim peşimdeydi, ama benim gönlümdeki şahıs başkasıyla evlendi, aklım hep onda kalmıştı. 22 yaşında sevdiğimi zannettigim adamla evlendim 2 çocuğumuz oldu, kaynanamlar beni hiç sevmedi sahip çıkmadılar bu yüzden eşimle çok tartişmamız oluyordu. Sürekli oğlunu bana karşı dolduruyordu, eşimde bana değil annesine inanıyordu, aramızda soğukluk başlamıştı birbirimizden iyice uzaklaşmıştık. O dönemde eşim geceleri ayrı yatmaya başladı, bana dokunmuyordu bile, benimde bir bayan olarak isteklerim ve ihtiyacım olan şeyler vardı ama eşim beni unursamıyor istemiyordu. Bir gün evlenmeden evvelce ki aklımda olan o adamın numarasını buldum, biliyorum yanlıştı ama boşluktaydım, cesaretimi toplayıp mesaj attım, çok şaşırdı, ama çok kibar nazik cevaplar yazıyordu, hayatım renklenmeye başladı. Günlerce konuşmaya devam ettik ve birgun benimle yüzyüze görüşmek istediğini ifade etti, kimsenin olmadığı bir vakit bizim bağdaki kulubeye gittik

: O gün kalbim deli gibi atıyordu. Senelerdir hissetmediğim heyecanı tekrar yaşıyordum. Kulübeye vardığımda, o çok özlediğim gözlerle karşılaştım. Sanki seneler geri sarılmış gibiydi. Eskiden köy düğünlerinde bana gülümseyen, ama bir türlü kaderin bir araya getirmediği o adam karşımdaydı. Bir vakit sessiz sedasız baktık birbirimize. Sonra gülümsedi. “Yıllar seni hiç değiştirmemiş,” dedi. Oysa ben değişmiştim — yorgundum, kırgındım, ama içimde hâlâ sevgiye aç bir bayan vardı. Konuşmaya başladık. Saatler nasıl geçti anlamadım. Kalbimdeki kırık yerlerden içeri bir sıcaklık doldu. Ancak aynı vakitte içimde bir suçluluk da vardı. Her ne kadar eşimle aram kötü olsa da, hâlâ evliydim. Çocuklarım vardı. Bu fikir bir an bile aklımdan çıkmadı. O gün, vedalaşırken elimi tuttu. “Keşke o vakit seni kaybetmeseydim,” dedi. O an içimden bir şeyler koptu. Eve dönerken gözyaşlarımı tutamadım. Kalbim ikiye bölünmüştü: bir beraberinde geçmişin sevgisi, başka beraberinde bugünün sorumlulukları. — Fırtınanın Başlaması O günden sonra gizlice mesajlaşmaya devam ettik. Sanki senelerdır içimde biriken yalnızlığın, değersiz hissetmenin acısını onun ilgisiyle dindiriyordum. Ama her mesaj, beni biraz daha karanlığa çekiyordu. Bir gün kaynanam fark etti. Telefonda bir mesaj gördü ama okumadı, yalnızca eşime “karın bir şeyler saklıyor” dedi. O akşam eve geldiği vakit eşim bana hiç konuşmadan telefona uzandı. Kalbim duracak gibi oldu. Telefonu aldı, mesajları gördü… O an evdeki hava buz kesti. Bağırdı, ağladı, duvarları yumrukladı. O kadar öfkeliydi ki, ilk defa aslında korktum. “Bunca sene seni savundum, anneme karşın beraberinde durdum, sen ne yaptın?” dedi. Beni o gece evden kovdu. Çocuklar ağlıyordu, ne yapacağımı bilemedim. Annemlerin evine gittim. O gece hayatımın en uzun gecesiydi. — Yalnızlık ve Farkındalık Günler geçti. Sessizlik içimi kemiriyordu. O adamla da bundan sonra konuşmuyordum. Anladım ki o da geçmişin bir hatırasıymış, benim yalnızlığımı doldurmak amacıyla meydana çıkmış bir hayaldi yalnızca. Bir sabah aynaya baktım. Karşımda ağlamaktan şişmiş, ama bundan sonra kuvvetli bir bayan vardı. “Ben nerede kaybettim şahsımi?” diye sordum. Cevabı basitti: şahsımi sevmeyi unutmuştum. Çocuklarım amacıyla, şahsım amacıyla tekrar ayağa kalkmam gerekliliğini anladım. Bir gün eşim aradı. “Çocukları görmek istiyorum,” dedi. Geldiğinde gözleri yorgundu. Sessizce oturduk. Uzun bir konuşma oldu. O da hata yaptığını ifade etti — annesinin sözlerine çok kulak vermişti, beni dinlememişti. Ama bundan sonra her şey eskisi gibi olamazdı. Yine de çocuklarımız amacıyla saygıyla bir yol bulmaya karar verdik. Zamanla birbirimizi affettik ama tekrar bir araya gelmedik. — Yeni Başlangıç Yıllar geçti. Çocuklar büyüdü. Ben çalışmaya başladım, kendi ayaklarım üstünde durmayı öğrendim. Artık kimseye muhtaç değildim. Bir gün köy meydanında eski sevdamı gördüm. Saçları ağarmıştı, gözlerinde pişmanlık vardı. “Hayat seni mutlu etsin,” dedi. Gülümsedim. “Artık sevinç birine bağlı değil,” dedim. O an içimde büyük bir huzur hissettim. Çünkü sonunda, sevilmeyi değil, şahsımi sevmeyi öğrenmiştim.

Haberin Devamı

Yorumlar

Yorumlar (Yorum Yapılmamış)

Yazı hakkında görüşlerinizi belirtmek istermisiniz? Cevabı iptal etmek için tıklayın.

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.